بیا فاندر

وقتی نیازمند ببی فرقی ناره چند سال داری فرفی هم نوکونه اونی که ترا پناه بده چند سال داره مهم اونه که بدانی اونی دیل چقدر بزرگه!!!

(وقتی نیازمند باشی فرقی ندارد که چند سال داری  و فرقی هم نداره که آن کسیکه بهت پناه میده چند سال داره مهم اینه که بدانی دلش چقدر بزرگه)

عاشق بوستان هنر نیه عاشق ماندن هنر ایسه پس عاشق نوا بوستان عاشق بیس!!!

(عاشق بودن هنر نیست عاشق ماندن هنر هست پس عاشق نشو عاشق بمان)

اوشانی که به شما حسودی کونن احترام بنهین چون اوشان کسانی ایسن  که از ته خوشانه قلب جا اعتقاد دارن شما از اوشان بهترید!!!

(آنهایی که به شما حسادت میکنند احترام بگذارید چون آنها کسانی هستند که از صمیم قلب معتقدند شما از آنها بهترید)

احترام کسانی راه خوب ایسه  که لایقش بوبن نه طالبش!!!

(احترام برای کسانی خوب هستش که لایقش باشند نه طالبش)

در زندگی از مرغ عشق یاد بیگیریم که در ایتا کوجدانه قفس میان در کمال خوشی باهم زندگی کونن نه مثل دو تا خروس لاری که در ایتا پیلانه حیاط جا به جان هم دکفن!!!

(در زندگی از مرغ عشق یاد بگیریم که در یک قفس کوچک عاشقانه در کنار هم زندگی میکنند نه مثل دو تا خروس جنگی که در یک حیاط بزرگ نمیتونن همدیگرو ببینن و به جون هم می افتند)

امروز که می گذشته فاندرم مرا خنده گیره آخه بعضیان خواستنه می زندگی نابود بوکونن اما نتانستن واقعا ان بعضیان چی فکری کودنه!!!

(امروز که به گذشته ام نگاه میکنم خیلی خوشحالم چون بعضی ها میخواستن زندگی ام را به چالش بکش اما نتوانستند واقعا بعضی ها چه فکری میکردند...)

صدای جیک جیک چی چی نی که آیه می دیل تنگه بوهو  آخه یاد تی تنهایی دکفم ای نازدانه!!!

(صدای جیک جیک گنجشک که میاد دلم تنگ میشه آخه یاد تنهایی تو می افتم ای نازنین)

وقتی یار قدر یار ندانه غریبه خو را جفت شیش آوره!!!

(وقتی یار قدر یار را نداند غریبه برای خودش جفت شش میاره)

اگه کسیا خیانت کونی اونا اخمق فرض نواکودن باید بدانی که اون شخص  خیلی بیشتر از اون چه لیاقت بداشتایی ترا اعتماد بوکوده!!!

(اگه به کسی خیانت میکنی آن شخص را احمق فرض نکن بلکه باید بدانی که آن شخص خیلی بیشتر از لیاقتی که داشته ایی بهت اعتماد کرده)

کل عمر ادمی گرفته ایسه ولی وقتی که میره انی اعلامیه رو نویسن شادروان...!!!

(کل زندگی آدمی دپرس است ولی وقتی مرد روی اعلامیه اش مینوسن شادروان...)

ایتا لیوان آب خوردن زمین رو فوکون بعد بوشو اونا جمع بوکون اصلا نتانی پس بدان آبرو فوکودن عینهو اون آب خوردن داخل لیوان مانه که اگه زمین رو فوکونی نشا جمع کودون!!!

(یه لیوان آب خوردن را روی زمین بریز بعد برو اون جمع کن مجددا بریز تو لیوان  اصلا نمیتونی پس بدون آبرو ریختن مثل همان آب داخل لیوان میمونه که اگه روی زمین بریزی نمیشه دوباره جمعش کنی)

بوشو از داخل کابینت ایتا لیوان اوسان محکم پرتا کون زمین بزن بشکن بشکفت؟حالا از اون عذر خواهی بوکون ده فایده ای ناره دیل اشکستن عینهو اون لیوان مانه!!!

(برو از داخل کابینت یه لیوان بردار محکم پرتش کن زمین بزن بشکنش شکست؟حالا ازش عذرخواهی کن دیگه فایده ایی نداره دل شکستن عین همون لیوان میمونه)

تو اگر دانستابی چه زجری داره آدم از دست خو عزیزان خنجر بوخوره از من خسته دیل وامروسابی اخه ای مرداک چرا تنها ایسی!!!

(تو اگه میدانستی چه زجری دارد خنجر از دست عزیزان خوردن از من خسته دل نمی پرسیدی آه ای مرد چرا تنهایی)

آدم عاشق دیل مثل قلک مانه اگه پول خورد محبت انی میان دکفه نشا در آوردان الا اونا بشکنی!!!

(دل آدم عاشق مثل قلک میمونه اگه سکه محبت  توش افتاد نمیشه درآورد جز اینکه بشکنیش)

با کسی زندگی بوکون که مجبور نبهی ایتا عمر برای راضی نگهداشتن اون رل بازی بوکونی!!!

(با کسی زندگی بکن که مجبور نباشی برای راضی نگهداشتنش یه عمر فیلم بازی بکنی)

می دیلا اوشانی بشکنن که هیچ وقت می دیل به شکستن اشان دیل راضی نوبو!!!

(دلم را کسانی شکستند که هیچ وقت دلم به شکستن دلشان راضی نمی شد)

دارو درخت فقط سوختنی نیه فقط دیدنی نیه خوردنی هم ایسه آخه من چوب ایتا جنگل می سادگی بوخوردامه!!!

(جنگل فقط سوختنی نیست فقط دیدنی نیست خوردنی هم هست چون من یک جنگل چوب سادگی ام را خورده ام)

بخار شیشه مانم هتو می ناز بکشی می اشک در آیه چه برسه وقتی مرا فراموشا کونی!!!

(مثل بخار شیشه هستم همینکه نازم را بکشی اشکم در میاد چه برسه به اینکه فراموشم کنی)

صلوات هم مداد ایسه هم پاکون اخه خوبیان نویسه و بدیان پاکا کونه پس باییم در ان ماه مبارک با ایتا صلوات یادی بوکونیم از اوشانی که پارسال هم موقع اسابون ولی الان در میان امان نیسانه!!!

(صلوات هم مداد است هم پاکن چون خوبیها را می نویسد و بدیها را پاک میکند پس بیاییم در این ماه مبارک با یک صلوات یادی کنیم از آنهاییکه پارسال بودند ولی الان در بین ما نیستند)

باییم درس زندگی از شهید بابایی یاد بیگیریم که در زمان مدرسه شوهان صبح زود از دیوار مدرسه بوجور شه مدرسه جارو کشه تا مدیر مدرسه به بهانه مریضی دیسک کمر فراش پیر مدرسه بیرون نوکونه!!!

(بیاییم درس زندگی را از شهید بابایی یاد بگیریم که در زمان مدرسه رفتن صبح زود از دیوار مدرسه بالا میرفته و حیاط مدرسه را جارو میکرده تا مدیر مدرسه به بهانه مریضی دیسک کمر مستخدم پیر مدرسه را بیرون نکند)